Często zachodzi konieczność operowania na wszelkiego rodzaju archiwach. Za pomocą narzędzi konsolowych, mamy możliwość zarówno tworzenia nowych archiwów, a także rozpakowywania już istniejących. Jeśli pobieramy jakiegoś CMS'a lub dowolną aplikację na serwer, to najczęściej jest ona w postaci archiwów. Zwykle .zip, .tar.gz, .tar.bz2, .tar.xz. Format ZIP jest znany większości użytkowników systemu Windows. Natomiast format TAR jest formatem typowo uniksowym - oczywiście świetnie obsługiwany przez windowsowe archiwizery typu: 7-zip, WinRAR itp.
Dlaczego zatem archiwa TAR mają dziwne podwójne rozszerzenia? Otóż rozszerzenie .tar oznacza nieskompresowane archiwum. Natomiast to co się po nim pojawia jako kolejne rozszerzenie, informuje o rodzaju kompresji. Archiwum TAR (.tar) można skompresować za pomocą kompresji:
1. gzip - roszerzenie .tar.gz
2. bzip2 - roszerzenie .tar.bzip2
3. xz / lzma - rozszerzenie .tar.xz (kompresja XZ / LZMA jest obecnie najbardziej wydajnym algorytmem kompresji)
Dlaczego zatem archiwa TAR mają dziwne podwójne rozszerzenia? Otóż rozszerzenie .tar oznacza nieskompresowane archiwum. Natomiast to co się po nim pojawia jako kolejne rozszerzenie, informuje o rodzaju kompresji. Archiwum TAR (.tar) można skompresować za pomocą kompresji:
1. gzip - roszerzenie .tar.gz
2. bzip2 - roszerzenie .tar.bzip2
3. xz / lzma - rozszerzenie .tar.xz (kompresja XZ / LZMA jest obecnie najbardziej wydajnym algorytmem kompresji)
Obsługa archiwów ZIP
Do obsługi archiwów ZIP w systemach GNU/Linux, Unix służą polecenia: zip - tworzenie, unizip - rozpakowywanie. Poniżej opisane zostały najpopularniejsze przypadki użycia tych poleceń.
1. Tworzenie nowego archiwum ZIP na podstawie plików
2. Tworzenie nowego archiwum ZIP z katalogu
3. Rozpakowanie archiwum ZIP do katalogu w którym jesteśmy
4. Rozpakowanie archiwum ZIP do określonego katalogu
Obsługa archiwów TAR
Do obsługi archiwów TAR (z kompresją lub bez kompresji) służy polecenie "tar". Posiada ono znacznie więcej opcji niż poprzednie. Poniżej znajduje się lista najbardziej popularnych przypadków użycia.
Do obsługi archiwów ZIP w systemach GNU/Linux, Unix służą polecenia: zip - tworzenie, unizip - rozpakowywanie. Poniżej opisane zostały najpopularniejsze przypadki użycia tych poleceń.
1. Tworzenie nowego archiwum ZIP na podstawie plików
zip nazwa_archiwum.zip plik1 plik2 plik3 plikn
2. Tworzenie nowego archiwum ZIP z katalogu
zip -r nazwa_archiwum.zip nazwa_folderu_do_spakowania
3. Rozpakowanie archiwum ZIP do katalogu w którym jesteśmy
unzip nazwa_archiwum.zip
4. Rozpakowanie archiwum ZIP do określonego katalogu
unzip nazwa_archiwum.zip -d sciezka/do/wypakowania
Obsługa archiwów TAR
Do obsługi archiwów TAR (z kompresją lub bez kompresji) służy polecenie "tar". Posiada ono znacznie więcej opcji niż poprzednie. Poniżej znajduje się lista najbardziej popularnych przypadków użycia.
tar -zcvf nazwa_archiwum.tgz nazwa_folderu_do_spakowania
tar -zxvf nazwa_archiwum_do_wypakowania.tgz
